Yönetim Bilimci Yazar Mehmet Emin AKSOY

Dünyada savaş teknolojisi tahmin edilmesi güç bir noktaya doğru evriliyor. Artık savaş meydanlarında tankların palet izleri, savaş uçaklarının gürültüsü değil; gökyüzünde vızıldayan minik motorların sesi yankılanıyor. Dronelar, savaşın yeni yüzü olmaya çoktan başladı bile.

Bu değişimin en çarpıcı örneklerinden biri geçtiğimiz günlerde Ukrayna tarafından sergilendi. Ukrayna ordusu, binlerce drone’u kullanarak Rusya’daki hava üslerine saldırdı. Milyarlarca dolarlık savaş uçakları, güvenli olduğu sanılan bölgelerde imha edildi. Bu saldırı, sadece hedeflere değil, aynı zamanda geleneksel savaş anlayışına da yapılmış bir darbe gibiydi. Artık savaşlar, cephede değil, ekran başında yapılıyor.

Üstelik bu teknoloji hiç de ulaşılmaz değil. Drone üretimi için gereken teknik bilgiler ve parçalar internet aracılığıyla hızla yayılıyor. Modern silahlara kıyasla çok daha düşük maliyetlerle etkili saldırılar düzenlemek mümkün. Birkaç yüz dolarlık bir drone, milyon dolarlık savunma sistemlerini devre dışı bırakabiliyor.

Bu dönüşümün farkında olan ülkeler arasında Çin başı çekiyor. Çin ordusu, olası bir çatışmada kullanılmak üzere milyonlarca kamikaze drone siparişi verdi. Bu, yeni nesil savaşın ayak seslerinin ne kadar ciddiye alındığını gösteriyor.

Ancak bu gelişmeler yalnızca cephe hattını ilgilendirmiyor. Drone orduları, doğrudan sivil yaşamı tehdit edebilecek bir noktaya ulaşmak üzere. Hayal edin: Bir sabah gökyüzü, yüz binlerce drone’la kaplanıyor. Her biri yapay zekâ ile hedef belirliyor, üzerine kilitlendiği noktaya çarparak patlıyor. Tıpkı bir sivrisinek sürüsü gibi... Sesleri duyduğunuzda artık çok geç olabilir. Kaçış yok, güvenli alan yok.

Bu senaryo kulağa bilim kurgu gibi gelebilir ama gerçekte öyle değil. Yaşananlar gösteriyor ki, bu olasılık düşündüğümüzden çok daha yakın. Bu nedenle ülkeler, bir an önce savunma reflekslerini bu yeni tehdide göre yeniden şekillendirmeli. Drone savunma sistemleri geliştirmek, nitelikli operatörler yetiştirmek ve yerli üretim zincirleri kurmak artık bir tercih değil, zorunluluk. Çünkü gökyüzündeki vızıltılar yakında sadece bir yaz akşamının değil, bir savaşın habercisi olabilir.